Ostatnie lata przyniosły wiele zmian w stomatologii. Bardzo dokładna diagnostyka obrazowa to jeden z elementów, który stał się bardzo często wykorzystywany. Odpowiednie wykonanie RTG zębów, czy ich tomografii to już zabiegi standardowe. Można pokusić się nawet o stwierdzenie, że bez radiologii nie jest możliwe poprawne wykonanie zabiegów stomatologicznych. Czytaj dalej Diagnostyka radiologiczna w stomatologii ›

Kamień nazębny to nic innego jak zmineralizowana płytka bakteryjna (nazywanej z angielskiego dental plag), która nie została w porę usunięta przy szczotkowaniu.
Do jej mineralizacji dochodzi bardzo szybko, bo już po 3-4 dniach jej nieskutecznego usuwania. W skład płytki nazębnej wchodzą bakterie oraz resztki rozłożonego pokarmu. Czytaj dalej Skąd bierze się kamień nazębny? ›

Chociaż wielu pacjentów obawia się zabiegów stomatologicznych głównie ze względu na ból, tak naprawdę obecnie możliwe jest całkowicie bezbolesne leczenie. Odpowiednio dobrane znieczulenie może być użyte nawet w przypadku drobnych zabiegów leczniczych czy diagnostycznych. Standardowo stosowane są m.in. przy leczeniu kanałowym. To o wiele lepsze rozwiązanie niż powszechnie stosowana do tej pory dewitalizacja, czyli zatruwanie miazgi.

W tym artykule przedstawiamy najważniejsze rodzaje znieczuleń wykorzystywanych w stomatologii.

Znieczulenia miejscowe w stomatologii

W stomatologii wykonywane są znieczulenia miejscowe. Mają one na celu zablokowanie przewodzenia impulsów bólowych przez nerwy w kierunku mózgu. Dzięki temu pacjent nie odczuwa bólu podczas zabiegu. Istnieje kilka technik podawania leków znieczulających, które mogą być wdrożone przez dentystę.

• Znieczulenie powierzchniowe. Jest to jedna z najczęściej wykonywanych metod znieczulania. Lek znieczulający podawany jest w postaci kremu, żelu lub sprayu znieczulającego. aerozolu lub plastra. Rozprowadzany jest po powierzchni śluzówki jamy ustnej. Preparat przenika przez nabłonek i poraża zakończenia nerwowe. Ten rodzaj znieczulenia stosowany jest przed zabiegami higienizacyjnymi (np. usuwanie kamienia nazębnego), usuwaniem zębów mlecznych ze zresorbowanymi korzeniami, podaniem środka znieczulającego przy pomocy igły. Znieczulenie powierzchniowe może być zalecone również pacjentom, u których ingerencja w jamie ustnej powoduje silny odruch wymiotny.
• Znieczulenie nasiękowe. Aplikowane jest przy pomocy zastrzyku w dziąsło w okolicy zęba, który objęty jest leczeniem. W ten sposób środek znieczulający blokuje końcówki nerwowe. Pacjent może przez określony czas stracić czucie w dziąsłach, policzkach i języku. Ten rodzaj znieczulenia stosowany jest w przypadku zabiegów stomatologicznych obejmujących leczenie lub drobne zabiegi z zakresu chirurgii stomatologicznej jak np. usuwanie zębow mlecznych. usuwanie górnych lub dolnych siekaczy.
• Znieczulenie przewodowe. Środek znieczulający podawany jest w nerw zębodołowy. Dzięki temu nerw znajdujący się w miazdze ulega neutralizacji. Znika czucie w całej unerwionej przez dany nerw okolicy, a efekt znieczulenia może się utrzymać nawet do kilku godzin (w skrajnych przypadkach kilkunastu). Ten rodzaj znieczulenia stosowany jest w przypadku m.in. zabiegów chirurgicznych czy leczenia zębów dolnych.
• Znieczulenie śródwięzadłowe. Polega na podaniu środka znieczulającego przy pomocy igły iniekcyjnej bezpośrednio do szpary ozębnowej zęba. Stosuje się je jako uzupełnie znieczulenia nasiękowego i przewodowego, gdy nie są one całkowicie skuteczne np. podczas leczenia zębów czy ekstrakcji.                  W tym przypadku środek znieczulający podawany jest z zastosowaniem igły wprowadzanej do ozębnej przy użyciu strzykawek ciśnieniowych. Technika stosowana jest w leczeniu endodontycznym, protetyce, pedodoncji, ekstrakcji zębów mlecznych i nieobjętych stanem zapalnym zębów.
• Znieczulenie komputerowe. Jest to bezbolesne podawanie znieczulenia sterowanego komputerowo przy pomocy odpowiednich programów do znieczuleń. Urządzenie takie w sposób idealny kontroluje parametry przepływu środka znieczulającego co za tym idzie, zabezpiecza przed bólem i dyskomfortem spowodowanym rozpieraniem tkanek.i nie tylko.

Nowoczesne kliniki stomatologiczne oferują szeroki zakres usług i zabiegów, które wykonywane są przy użyciu innowacyjnych technologii i precyzyjnego sprzętu. Dziedziny stomatologii takie jak endodoncja oraz chirurgia stomatologiczna stale zyskują na popularności i korzysta z nich już coraz więcej pacjentów. Wiele zabiegów wymaga dokładności oraz przyjrzenia się szczegółom niewidocznym gołym okiem. Z pomocą przychodzą nowoczesne urządzenia takie jak mikroskopy. Czytaj dalej Mikroskop i jego wykorzystanie w stomatologii ›

Periodontologia to jedna ze specjalizacji stomatologicznych. Jest to bardzo obszerna dziedzina, która związana jest bezpośrednio z diagnozowaniem i leczeniem chorób przyzębia, czyli tkanek otaczających zęby. Tego rodzaju schorzenia są dość powszechne wśród pacjentów i niestety bardzo często lekceważone, a niestety takie działanie w skrajnych przypadkach może skutkować nawet utratą zębów. Czytaj dalej Czym zajmuje się periodontologia? ›

Paradontoza to choroba dziąseł, która w skrajnych przypadkach może prowadzić nawet do utraty zębów. Do najważniejszych objawów tego schorzenia zaliczamy przede wszystkim ból i krwawienie z dziąseł, po pewnym czasie zęby zaczynają się ruszać. W przypadku podejrzenia paradontozy należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem w przychodni stomatologicznej. Czytaj dalej Główne przyczyny paradontozy ›

Zabieg ekstrakcji zęba jest koniecznością i lekarze zalecają go swoim pacjentom w przypadku, gdy inne sposoby leczenia są nieskuteczne i istnieje ryzyko powikłań ogólnoustrojowych. Współcześnie kliniki stomatologiczne i gabinety dentystyczne dysponują niezbędnymi narzędziami, metodami i rodzajami znieczuleń, dzięki którym wyrwanie zęba jest łatwiejsze do przeprowadzenia, a późniejsza rekonwalescencja nie jest dla pacjenta aż tak uporczywa. Czytaj dalej Wyrwany ząb – zalecenia po zabiegu ›

Dla wielu osób konieczność wyrwania zęba brzmi jak wyrok. Trzeba jednak pamiętać, że w bardzo wielu przypadkach zabieg usunięcia zęba jest konieczny dla zdrowia i sprawnego funkcjonowania całej jamy ustnej. Pozostawienie chorego zęba, którego nie da się już wyleczyć, mogłoby doprowadzić do bardzo poważnych powikłań ogólnoustrojowych. Czytaj dalej Kiedy trzeba wyrwać ząb? Najczęstsze przyczyny ekstrakcji zębów ›

Próchnica to problem, z którym boryka się bardzo wielu dorosłych, a coraz częściej stomatolodzy diagnozują ją również u nastolatków, a nawet kilkuletnich dzieci. Wywoływana jest przez bakterie streptokoki, które są zdolne do produkcji kwasów w wyniku metabolizowania cukrów pochodzenia zewnątrzustrojowego i wewnątrzustrojowego. Z tego też powodu za główną powód rozwoju próchnicy obwinia się słodycze, chociaż to nie jedyna przyczyna schorzenia.

Próchnica to określenie, którym nazywamy procesy demineralizacji zęba, które prowadzą do całkowitego rozpadu jego struktury. Kwaśne środowisko może przyczyniać się do demineralizacji szkliwa, co pozbawia zęby naturalnej ochrony, więc bakterie bez większych przeszkód wnikają w głąb zęba. Powodują przy tym powstawanie płytki nazębnej, która odpowiada za rozwój stanów zapalnych przyzębia.

Warto przy tym pamiętać, że próchnicę można całkowicie wyleczyć, a nawet skutecznie jej przeciwdziałać. Sukces leczenia zależy od jak najszybszego zdiagnozowania choroby i podjęcia stosownych działań mających na celu całkowitą eliminację choroby. Szczególnie ważne jest podjęcie odpowiedniego leczenia próchnicy u dzieci, które niestety również są narażone na rozwój choroby.

Profilaktyka polega przede wszystkim na regularnym dbaniu o higienę zębów i jamy ustnej, a więc dokładnym myciu zębów dwa-trzy razy dziennie, a także stosowaniu płynów do płukania jamy ustnej i nitek dentystycznych. Kluczowe znaczenie mają również regularne wizyty kontrolne u stomatologa, standardowo co pół roku.

Jak rozpoznać rozwój próchnicy?

Próchnica może objawiać się na kilka różnych sposobów. Zwykle pacjenci mają szansę samodzielnie zidentyfikować ją, co jest kluczowe do późniejszego podjęcia stosownego leczenia. Warto przy tym pamiętać, że po zidentyfikowaniu pierwszych objawów należy jak najszybciej udać się do stomatologa, który zweryfikuje nasze podejrzenia i podejmie stosowne leczenie.

Głównym objawem próchnicy jest nadwrażliwość na ciepło i zimno, a także słodki i kwaśny smak. Może ujawniać się również nadmierna tkliwość podczas szczotkowania i żucia. Zwykle po pewnym czasie pojawiają się również widoczne ubytki w zębach, a także nieprzyjemny zapach z ust i nieświeży oddech. O próchnicy mogą świadczyć również przebarwienia. Dla większości pacjentów najbardziej alarmującym objawem próchnicy jest jednak ból zęba.

Zęby zatrzymane są całkowicie wykształcone, jednakże z pewnych przyczyn „zatrzymały się” w tkance szczęki górnej lub dolnej, uniemożliwiając prawidłowe funkcjonowanie jamy ustnej, przyczyniając się do nieprawidłowego zgryzu, wykrzywiając inne zęby itd. Czytaj dalej Leczenie zębów zatrzymanych ›