Braki w uzębieniu obniżają pewność siebie i negatywnie wpływają na wizerunek. Nie warto ich bagatelizować zarówno z powodów estetycznych, jak i zdrowotnych. Braki zębów utrudniają przeżuwanie, a w niektórych przypadkach prowadzą do zaburzeń mowy. Mogą wywoływać różne dolegliwości bólowe, a nawet destabilizować pozostałe, zdrowe zęby. Co zrobić, by im zaradzić? Z pomocą przychodzą protezy. W protetyce wyróżnia się podział na protezy stałe i ruchome. W dzisiejszym artykule wyjaśniamy, co je różni.
Czym różnią się protezy stałe od ruchomych?
Protezy stałe od ruchomych różni przede wszystkim sposób i trwałość ich zamocowania. Protezy stałe, jak sama nazwa wskazuje, mocuje się w jamie ustnej na stałe. Uzupełnienia zakłada stomatolog, a Pacjent nie ma możliwości ich samodzielnego zdjęcia. Dzięki temu, że protezy stałe są trwale przytwierdzone do pozostałych zębów lub szczęki, nie przesuwają się podczas mówienia lub jedzenia. Eliminuje to codzienny dyskomfort i daje pełną swobodę gryzienia i przeżuwania. Uzupełnienia stałe zwykle niczym nie różnią się od pozostałych zębów, przez co wyglądają bardzo naturalnie. Wśród najbardziej znanych protez stałych wymienić można: korony, licówki i mosty protetyczne. Najczęściej wykorzystuje się je do odbudowy pojedynczych ubytków.
W przeciwieństwie do protez stałych protezy ruchome nie są trwale zamocowane w miejscach ubytków. Oznacza to, że istnieje ryzyko ich przemieszczania się w jamie ustnej. Można je za to swobodnie wyjmować i ponownie wkładać bez ingerencji stomatologa. Protezy ruchome stosuje się w przypadku bezzębia lub rozległych, a nie pojedynczych ubytków. Warto jednak pamiętać, że ich wybór zależy od upodobań Pacjenta i zaleceń stomatologa. Protezy ruchome dzieli się na szkieletowe i nakładkowe oraz osiadające częściowe lub całkowite. Protezy całościowe wykorzystuje się w przypadku bezzębia, z kolei częściowe wówczas, gdy Pacjent ma jeszcze część swoich zębów. Mocuje się je do naturalnych zębów za pomocą specjalnych metalowych klamer, zamków i zatrzasków.
