Diastema to charakterystyczna przerwa między górnymi jedynkami. Jeżeli nie przekracza 2 mm szerokości, nie uznaje się jej za wadę zgryzu. Niemniej wielu jej posiadaczy traktuje ją jako problem natury estetycznej. Jeśli jednak szpara jest większa od wspomnianych 2 mm, a co więcej, stopniowo się poszerza, wówczas leczenie bywa konieczne. W takim przypadku pozbycie się jej jest ważne m.in. dla uniknięcia chorób przyzębia lub wad wymowy. Jakie są przyczyny diastemy i jak można ją usunąć? O tym piszemy w dzisiejszym artykule.
Co przyczynia się do powstawania diastemy?
Przyczyn pojawienia się przerwy między górnymi jedynkami jest kilka. Można do nich zaliczyć np.:
- przerost lub zbyt niski przyczep wędzidełka wargi górnej, który prowadzi do powstania tzw. diastemy prawdziwej,
- hipodoncję, czyli brak siekaczy bocznych lub ich pomniejszony rozmiar oraz hiperdoncję, czyli pojawienie się nadliczbowych zębów, w efekcie których występuje tzw. diastema rzekoma,
- urazy mechaniczne.
Oprócz tego wyróżnia się także diastemę fizjologiczną, która pojawia się u dzieci w wieku od 7 do 9 lat w okresie wymiany uzębienia mlecznego na stałe. Szpara wówczas nie przekracza 2 mm szerokości i zamyka się samoistnie, dlatego nie wymaga leczenia stomatologicznego. Naturalnym zjawiskiem, zwykle niewymagającym interwencji stomatologa, jest też pojawienie się diastemy przejściowej u dzieci między 3. a 4. rokiem życia.
W jaki sposób można się pozbyć diastemy?
Metody likwidacji diastemy zależą od przyczyny jej wystąpienia. Szpary można się pozbyć przy wykorzystaniu różnych rozwiązań z zakresu ortodoncji lub protetyki. Leczenie protetyczne obejmuje np. jej wypełnienie za pomocą specjalnego kompozytu. Rozwiązaniem niekiedy bywa też zastosowanie implantów lub licówek. Najczęściej jednak usunięcie diastemy wiąże się z koniecznością leczenia ortodontycznego. Zastosowanie aparatu ortodontycznego jest uzasadnione zarówno w przypadku diastemy prawdziwej, jak i rzekomej. W odniesieniu do tej pierwszej konieczne jest również podcięcie wędzidełka. Hiperdoncja z kolei dodatkowo wymaga usunięcia nadliczbowych zębów.
