Mianem stomatologii zachowawczej określa się wszystkie procesy, które prowadzą do zachowania zdrowego stanu uzębienia. W skład stomatologii zachowawczej wchodzi leczenie ubytków zębowych i profilaktyka higieny jamy ustnej. Pod pojęciem leczenia ubytków zębowych w stomatologii zachowawczej znajduje się również endodoncja, potocznie nazywana leczeniem kanałowym.
Leczenie a profilaktyka
Leczenie w stomatologii zachowawczej polega na usunięciu ubytków próchniczych zęba, a następnie uzupełnieniu ich odpowiednimi materiałami wypełniającymi. Reakcja w odpowiednim momencie pozwoli jednak na uniknięcie procesu borowania. Jeżeli próchnica jest we wczesnej fazie rozwoju i nie przeszła jeszcze przez warstwę szkliwa, można zastosować metodę ICON, czyli infiltrant próchnicy na powierzchniach gładkich. Najbardziej inwazyjnym zabiegiem w stomatologii zachowawczej jest leczenie kanałowe. Musi zostać przeprowadzone w przypadku, gdy stopień zaawansowania próchnicy doprowadził do przedostania się bakterii do miazgi zęba.
Czasem, w wyniku nieszczęśliwego wypadku, dochodzi do uszkodzeń mechanicznych w jamie ustnej. Stomatologia zachowawcza to również procesy polegające na osłonie uszkodzonych zębów i miejsc, w których ich brakuje, a także wszelkie odbudowy estetyczne. Takie kroki podejmuje się nie tylko ze względów zdrowotnych, ale także dla poprawy wyglądu jamy ustnej pacjenta. W celu ukrycia braków w uzębieniu stosuje się korony, mosty lub implanty dentystyczne, ale jest to inna już dziedzina stomatologii nazywana potocznie protetyką.
Profilaktyka higieny jamy ustnej
Za konieczność podejmowania u pacjentów zabiegów stomatologii zachowawczej odpowiadają bakterie. Ich obecność w jamie ustnej przyczynia się do osłabienia struktury zęba. Aby uniknąć konieczności leczenia zębów, należy regularnie (raz na 6–12 miesięcy) poddawać się zabiegom profilaktycznym w gabinetach dentystycznych. W skład takich zabiegów wchodzą m.in. oczyszczanie płytki nazębnej z kamienia (skaling), fluoryzacja, piaskowanie czy lakowanie.
